باغ نشاط در تاریخ ۱۳ مرداد ۱۳۵۳ با شمارهٔ ثبت ۹۷۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
باغ نشاط كه در داخل شهر قديم لار در کنار رودخانه خشک و در ضلع شمالي پل عباسي واقع شده، از دوران صفويه به بعد مقر حكومتي لار، بوده است. مساحت باغ نشاط حدود يك هكتار و پوشيده از درختان كنار و نخل است. عمارت اصلي باغ نشاط ، در سه طبقه بنا شده و ارتفاع ايوان آن به 5/2 متر مي رسد.
در وسط شاهنشین عمارت ، منفذی 8 ضلعی جهت نورگیری و تهویه هوای زیرزمین قرار دارد. زیرزمین این عمارت در سالهای اخیر به عنوان زورخانه سنتی و این بنا در دورههای بعد از صفوی به عنوان دارالحکومه مورد استفاده بوده است. درکنار عمارت ، حمام با سقف هلالی و ستونهای سنگی مارپیچ و آهک بریهای زیبا واقع شده است.
عمارت باغ نشاط
عمارت باغ نشاط یکی از آثار دیدنی و تاریخی شهر لار است که در داخل باغ نشاط واقع شده‌است. مساحت این عمارت ۱۳ در ۱۳۵ متر است و در قسمت شمالی پل عباسی واقع شده‌است. این عمارت از ساختمان‌های متعددی تشکیل یافته‌است . عمارت باغ نشاط پس از دورهٔ صفویه مرکز حکومت لار بوده‌است و هم‌اکنون به‌دلیل فرسودگی ، نیازمند نگه‌داری میباشد.
حمام باغ نشاط
حمام باغ نشاط ، در بخش شمالي باغ نشاط قرار دارد و احتمالا تاريخ بناي آن همزمان با عمارت اصلي و مقارن با دوران افشاريه بوده است. فضاي داخلي حمام شامل بخش هاي مختلف از جمله گرمخانه و خزينه است و نيز بر ديوارهاي آن نقوش تزييني و خطوط نستعليق بسياري ترسيم شده است.
ورودی u شکل حمام باغ نشاط جهت جلوگیری از ورود هوای سرد به داخل تعبیه شده است. حمام باغ نشاط لار از سه قسمت بینه ، میاندر و گرمخانه اصلی تشکیل شده که نقوش آهک بری شده دیوار های آن تاحدودی باقیمانده است و سنگهای قدیمی آن را در گوشه کنار به صورت محدود می توان دید.
نورگیر های موجود در سقف جهت جلوگیری از ورود هوای سرد بیرون و خروج هوای گرم داخل و هدایت نور به داخل حمام با شیشه پوشیده شده است که نور حمام را از طلوع آفتاب تا غروب تامین می کند.
بینه یا رختکن حمام ، نشیمن گاهی برای قبل و بعد استحمام است.
حوضچه ای نچندان بزرگ در وسط بینه قرار دارد که هم به عنوان آب نما و هم به عنوان پاشویه آبسرد به توصیه شیخ بهائی جهت جلوگیری از بیماری هایی همچون زکام و سرما خوردگی همانند دیگر حمام های قدیمی از آن استفاده میشده است.
در قسمت میاندر دو شبه حوضچه واقع در دیوار های دوطرف مشاهده می شود که آب آن از خزینه آب گرم تامین می شده و یکی از موارد استفاده آن محبوس نمودن بخار آب ناش از آب این دو حوضچه در میاندر است که مانعی برای ورود هوای سرد بینه به داخل گرم خانه اصلی به شمار می آید میاندر با دو وزودی به گرمخانه اصلی وصل می گردد.
گرمخانه اصلی شامل چهار قسمت است 1- خزینه آب سرد : که از خزینه آبگرم کوچکتر مبشد و از آب سرد پر بوده است
2- خزینه آبگرم : این خزینه دارای دیگ مسی بوده که وظیفه انتقال گرمای آب جوش درون خود به آب اطراف را بر عهده داشه است که متاسفانه این دیگ اکنون وجود ندارد.لازم بذکر است آب دیگ مسی توسط تون(کوره)حمام که در پشت حمام واقع است گرم میشده است.
3- محل نظافت: محلی جداگانه و با عمق تر از سطح سالن گرمخانه است که برای استفاده از مواد بهداشتی و حنا و . . . استفاده میشده است.
4- سالن گرمخانه اصلی :سقف این سالن دارای نورگیر هایی با کاربرد گفته شده میباشد و دارای چها ستون پیچدار و طاقهای 7 و پنجی (جناغی)است که بار سنگین سقف را به دوش میکشد دیوار های این سالن با نقوش آهک بری به زیبایی تزیین شده است. کف سالن قبلا دارای تونل هایی مارپیچ جهت عبور آب گرم از خزینه که جهت گرم نمودن کف نشیمن گاه حمام و تخلیه خزینه و ایجاد تعادل گرمایی استفاده می شده است که به نام گربه رو خواده میشود .
