مسجد جامع کاشان مربوط به دوره سلجوقیان است و در کاشان، خیابان بابا افصل، محلهٔ میدان کهنه واقع شده و این اثر در تاریخ ۳۰ خرداد ۱۳۱۵ با شمارهٔ ثبت ۲۵۲ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. در لایهبرداریهای اخیر از گچبریهای محراب عصر سلجوقی، آثار و تزییناتی متعلق به دوره آل بویه کشف و شناسایی شده است. در شبستان تابستانی این بنا که در زیر شبستان زمستانی قرار دارد، طرحهای بسیاز زیبای کاشیکاری دیده میشود و درکف این شبستان آثاری از کورههای پخت ظروف چینی به وسیله کارشناسان سازمان میراث فرهنگی در گذشته کشف شده است. این بنا دارای گنبد آجری است که احتمالاً پس از زلزله معروف سال ۱۱۹۲هجری قمری کهاین مسجد آسیب فراوانی دید،به وسیله "عبدالرزاق خان کاشی"به صورت اساسی تعمیر و این موضوع در کتیبه خط ثلث در زیر گنبد مسجد به سال ۱۲۰۷ هجری قمری نیز مشخص شده است.مسجد جامع کاشان از کهنسال ترین بناهای تاریخی این شهر به شمار می رود و بر روی بنایی کهنسال تر پایه گذاری شده که به عقیده برخی از کارشناسان قدمت آن مربوط به قبل از اسلام است. برخی دیگر از کارشناسان با توجه به آثارکوره های پخت سفال و سایر فضاهای کاوش شده در زیر شبستان های مسجد، آن را مربوط به قرون اولیه دوره اسلامی می دانند، بنابه برخی روایات تاریخی این مسجد به دستور صفیه خاتون دختر مالک اشتر بنا نهاده شده است. گفته می شود دراین مسجد حضرت سلطانعلی ابن امام محمدباقر(ع) نمازگزارده، از این رو مردم کاشان این مسجد را بسیار قابل احترام می دانند و قدیمی ترین کتیبه ای که درمسجد وجود دارد به تاریخ 466 هجری قمری است که بر روی منار آن آمده است «این منار سومین منار تاریخ دار قدیمی ایران به شمار می رود» این بنا دارای گنبد آجری با مقصوره و ایوان مرتفع، صحن وسیع و حوض خانه ای در وسط و سه شبستان بزرگ است.
#کاشان #مسجد #جامع #سلجوقی #تاریخی #قدیمی #گردشگری #سلجوقیان